“De Vlaamse Regering ontpopt zich steeds meer als vijand van de boer en het platteland”, zegt fractievoorzitter in het Vlaams Parlement Chris Janssens (Vlaams Belang), die de cijfers daarover opvroeg bij Vlaams minister van Leefmilieu Zuhal Demir (N-VA). “De doorsnee burger of boer kan gewoon niet concurreren met de miljoenendeals van de overheid.”
De Vlaamse overheid koopt steeds meer gronden. In 2019 ging het nog om 724 hectare grond, waarvan 232 hectare landbouwgrond. Amper drie jaar later verdubbelden deze cijfers tot 1.429 hectare grond, waarvan 464 hectare landbouwgrond. In totaal kocht de Vlaamse Regering op vier jaar tijd 1.427 hectare aan landbouwgrond, een derde van de totale grondaankopen.
In 2015 was het totale aankoopbudget voor gronden bijna tien miljoen euro. Onder Demir steeg dit budget in 2020 tot 41 miljoen euro. In 2022 ging het zelfs om 67,5 miljoen euro. Dit is ruim zes keer meer dan zeven jaar eerder.
“DE VLAAMSE REGERING VERHINDERT EEN TOEKOMST VOOR ONZE LANDBOUWERS DOOR MET HUN BELASTINGGELD LANDBOUWGRONDEN OP TE KOPEN”
Volgens minister Demir is de aankoop van landbouwgronden niet de stuwende kracht achter de hoge aankoopprijzen. “De realiteit spreekt dit tegen”, merkt Janssens op. “In februari 2023 kocht het ANB in Lichtervelde 30 hectare landbouwgrond aan een gemiddelde prijs van 113.400 euro per hectare. De gemiddelde grondprijs voor West-Vlaamse landbouwgrond is 77.300 euro. Zo betaalde de Vlaamse Regering 47 procent meer dan de grondwaarde.”
Het Vlaams Belang vindt het bijzonder cynisch dat onze landbouwers het steeds moeilijker hebben om landbouwgrond te vinden, terwijl de overheid hun belastinggeld gebruikt om die landbouwgronden aan woekerprijzen op te kopen. “De overheid zou er net voor moeten zorgen dat onze landbouwers beschermd worden en oneerlijke concurrentie vermeden wordt, maar is met haar pestbeleid zelf deel van het probleem”, besluit Janssens. “Cd&v staat erbij en kijkt ernaar hoe Demir verder haar gang gaat en landbouwgronden blijft opkopen. Na het stikstofakkoord het zoveelste bewijs dat de Vlaamse regering de landbouwsector geen warm hart toedraagt.”
