Het Vlaamse dierenwelzijnslabel

De heer Vandenhove heeft het woord.

Minister, ik kom inderdaad bij u terecht. Ik heb er al een paar vragen over gesteld in de commissie Dierenwelzijn. Het antwoord van minister Weyts is – laten we zeggen – matig positief. Maar hij verwijst telkens naar de sector landbouw, en vooral ook naar de sectororganisaties.

Onlangs heb ik zo een vraag gesteld over varkens en de behandeling van varkens in varkensstallen, en elke keer opnieuw zegt hij dat de oplossing uiteindelijk is dat er zou worden gewerkt met een dierenwelzijnslabel. Ik heb van de antwoorden van minister Weyts ook begrepen dat hij de opdracht gegeven had aan PV om rond dat dierenwelzijnslabel bepaalde stappen te ondernemen. Ik las bijvoorbeeld gisteren dat er vijf supermarkten met het label Beter Leven kip werken, wat de kippensector betreft. Dat wil ook zeggen dat we niet kunnen spreken van één label voor de hele landbouwsector, maar dat we zullen moeten werken met labels die specifiek per sector uitgewerkt zijn.

Het antwoord van de minister is, denk ik, vrij duidelijk. Hij zegt dat hij daarvoor is. Hij wil dat motiveren vanuit de overheid. Hij wil sensibiliseren. Hij wil daar druk achter zetten, zodat de sectoren dat zullen doen. Maar uiteindelijk zullen de sectoren dat zelf moeten doen via het oprichten van eigen organisaties. Ze zullen via een lastenboek moeten bepalen waaraan men moet voldoen als men zo’n label wil behouden.

Hoe dan ook, het welslagen van het dierenwelzijnslabel hangt natuurlijk in grote mate af van de uitrol en de gedragenheid binnen de landbouwsector in het algemeen, maar ook binnen de diverse sectoren in het bijzonder. Ik denk dat dat alleen maar kan lukken als dat gebeurt in een nauwe samenwerking tussen enerzijds de bevoegdheid Dierenwelzijn en anderzijds de bevoegdheid Landbouw.

Daarom volgende vragen.

Hoe staat u tegenover zo’n dierenwelzijnslabel, of labels voor de verschillende sectoren? Werd hierover al overleg gepleegd met de minister van Dierenwelzijn? Wat is de vooropgestelde timing van de praktische uitrol van het dierenwelzijnslabel per sector?

Aan welke voorwaarden zal een veehouder moeten voldoen om het dierenwelzijnslabel te verkrijgen? Het gaat hier specifiek over varkens, want dat is de laatste vraag die ik heb gesteld aan uw collega Weyts. Aan welke voorwaarden moet de veehouder voldoen om de bijhorende subsidie te krijgen? Hoe gaat dit praktisch in zijn werk? Wordt dat inderdaad verdeeld tussen enerzijds Landbouw en anderzijds Dierenwelzijn?

Er wordt een structuur uitgewerkt met een algemene vergadering en een raad van bestuur, gedragen vanuit de specifieke sector. Dat is alleszins wat uw collega antwoordt. Zal die samenstelling ook gebeuren in samenspraak met Landbouw?

Dat zijn een aantal concrete vragen over de mate waarin u als minister van Landbouw betrokken bent bij zo’n dierenwelzijnslabel voor de diverse sectoren. In welke mate is er samenwerking? Wat is de timing? En hoe zal het praktisch verlopen?

Minister Brouns heeft het woord.

Dank u wel, collega Vandenhove. Ik sta positief tegenover initiatieven die het potentieel hebben om de marktpositie en het dierenwelzijn van de Vlaamse veehouders en de dieren te versterken.

Bovenwettelijke inspanningen inzake dierenwelzijn via een label verzilveren is daartoe een van de mogelijke stappen die een veehouder kan zetten. De belangrijkste voorwaarde hierbij is dat de veehouder door de afnemer en de markt vergoed wordt voor de extra inspanningen die door zo’n label vaak opgelegd worden. Tot op heden is er geen Vlaams generiek dierenwelzijnslabel, zoals dat in bijvoorbeeld Nederland wel al bestaat. U verwees naar het ‘Beter Leven’-keurmerk.

Vandaar ook dat ik achter het initiatief sta van collega Weyts om binnen het kader van zijn bevoegdheid als minister van Dierenwelzijn een Vlaams dierenwelzijnslabel op te richten. De vrijwilligheid van het label en een correcte vergoeding uit de markt als randvoorwaarden mogen hierbij toch niet uit het oog verloren worden.

Aangezien het om een initiatief van collega Weyts gaat, dat ook tot zijn bevoegdheid behoort, verwijs ik u ook voor andere vragen door naar hem.

De heer Vandenhove heeft het woord.

Dank u, minister, voor uw positief antwoord. Maar ik vrees dat we er zo niet gaan komen. Ik denk dat het belangrijk is dat de verschillende deelsectoren binnen de landbouw en zeker binnen de veeteeltsector er effectief aan meewerken. Ik zou u dus ook willen oproepen om in overleg met uw collega Weyts, die als verantwoordelijke voor Dierenwelzijn verder af staat van die sectoren dan u als minister van Landbouw, die zaak samen aan te pakken.

Er zijn evoluties. Ik heb het voorbeeld gegeven van de kippensector, maar ik denk dat er ook op andere vlakken nog heel wat stappen vooruit moeten worden gezet. Ik denk dat dat nooit kan zonder de minister van Landbouw. Dus ik roep u eigenlijk op om samen met uw collega Weyts rond de tafel te gaan zitten, en effectief concrete stappen te nemen in de diverse sectoren.

Mevrouw Joosen heeft het woord.

Ik denk dat het een heel mooi initiatief is. Consumenten kopen bewuster de dag van vandaag, en daar zijn ook dierenwelzijnsaspecten wel degelijk erg belangrijk in geworden. Landbouwers leveren ook inspanningen voor meer dierenwelzijn, dus ik vind het dan ook maar logisch dat ze voor die extra inspanningen een correcte prijs krijgen voor hun product. Het zal ook de aandacht voor dierenwelzijn in de sector verder stimuleren.

Onze fractie meent dat we hier spreken van een win-winsituatie. Het is goed voor het dierenwelzijn, en volgens ons zit er ook een economische opportuniteit in.

Minister Brouns heeft het woord.

Ik zal dat, op uw vraag, zeker bespreken met de sector, die daar ongetwijfeld ook wel oren naar heeft.

De heer Vandenhove heeft het woord.

Dank u voor uw antwoord. Ik zou zeggen: ga maar eens met uw collega Weyts rond de tafel zitten, en probeer dat effectief te realiseren voor zoveel mogelijk deelsectoren. Bedankt voor uw antwoord.

De vraag om uitleg is afgehandeld.