De jacht op beschermde weidevogels in Frankrijk

De heer Sanctorum heeft het woord.

Minister, u krijgt wel eens kritiek. Dat gebeurt wel eens. (Gelach)

U wordt wel eens verweten dat u op het vlak van biodiversiteit onvoldoende doet, dat het allemaal niet snel genoeg gaat, dat er veel tijd wordt gestoken in overleg maar dat de resultaten een beetje uitblijven.

Minister, collega's, het wordt dan natuurlijk bijzonder absurd dat Vlaamse inspanningen, die er ook zijn, zowel vanuit de overheid als vanuit terreinbeherende verenigingen en Natuurpunt, teniet worden gedaan. Ik heb het hier over de weidevogels. Weidevogels hebben het zeer moeilijk in Vlaanderen, maar ook in de rest van Europa. Het is een argument dat onder meer wordt gebruikt in de bejaging van de vos. Wat blijkt nu? In Noord-Frankrijk wordt gejaagd op weidevogels. Die weidevogels houden natuurlijk geen rekening met de landsgrenzen tussen België en Frankrijk. Het resultaat is dat er aan de ene kant van de grens inspanningen worden geleverd om die weidevogels te ondersteunen, moeizaam maar het gebeurt wel, terwijl ze aan de andere kant van de grens massaal worden afgeschoten.

Minister, ik hoor graag van u wat u al hebt ondernomen. Welk overleg hebt u gehad met uw Franse tegenhanger? Welke initiatieven zult u nog nemen?

Minister Schauvliege heeft het woord.

Collega Sanctorum, ik wil u eerst en vooral bedanken dat u hier in het parlement terecht zegt dat wij heel wat doen om de natuur in Vlaanderen te herstellen, ook voor de weidevogels. (Applaus bij CD&V)

We doen inderdaad vaak meer dan andere Europese landen. U hebt dat daarnet, denk ik, ook zelf gezegd.

Wat doen wij voor de bescherming van de weidevogels? Er zijn de erkende natuurgebieden waar we een enorme inhaalbeweging hebben gemaakt. Nooit eerder zijn er zoveel natuurgebieden erkend als de voorbije jaren. Er zijn de beheersovereenkomsten die we afsluiten met de landbouw, er zijn de soortenbeschermingsprogramma’s – en ik kan zo nog een tijdje doorgaan.

Een aantal weidevogels – ik heb het vooral over de wulp en de grutto – vliegen over Portugal en Frankrijk richting Vlaanderen. Het is absurd dat in Frankrijk in een aantal departementen – de jacht is in Frankrijk geen nationale bevoegdheid – de wulp en de grutto kunnen worden afgeschoten. In Portugal kan dat niet.

Deze discussie ligt in Europa al lang op tafel. We blijven ook aandringen op een gelijke bescherming. Het belangrijkste instrument voor mij om die vogels op dezelfde manier te beschermen, is ze als een beschermde vogelsoort ook in de Vogelrichtlijn op te nemen. We blijven daarop hameren. Een bijkomend initiatief dat ik zou willen nemen, vooral omdat het een departementale materie is en het probleem zich aan de grens manifesteert, is aan de gouverneur van West-Vlaanderen te vragen om met het departement in Noord-Frankrijk aan tafel te zitten.

Dit debat woedt momenteel ook hard in Frankrijk. Ook daar is men bezig om de druk op te voeren. Ik hoop oprecht dat al onze inspanningen niet worden tenietgedaan door de jacht in Frankrijk. We blijven er alleszins op doorgaan.

Minister, ik dank u voor uw antwoord.

Ik juich alvast toe dat u de opdracht geeft aan de gouverneur om met zijn Franse collega samen te zitten.

Ik heb begrepen dat er ook vanuit Duitsland iets in de negatieve zin beweegt en dat men daar zelfs maatregelen ter ondersteuning van de weidevogels terugschroeft omdat ze toch geen zin hebben, aangezien er in Frankrijk zulke lakse regels worden gehanteerd.

Er is binnenkort misschien een specifiek momentum om de druk op Frankrijk, samen met de rest van Europa, te vergroten, namelijk de vergadering die is gepland in Zuid-Afrika over onder meer Europese migrerende watervogels. Ik hoop dat Vlaanderen daar ook aanwezig zal zijn. Kunt u daarover iets vertellen? Is er een standpunt bepaald binnen Europa? Zal Vlaanderen worden vertegenwoordigd?

Mevrouw Rombouts heeft het woord.

Voorzitter, dames en heren, ik sluit me graag aan bij deze vraag. We proberen zaken op een goede manier te ondersteunen en voor vogelsoorten die het nodig hebben extra maatregelen te nemen om hun bestanden te versterken. We zijn dan ook verbaasd en opgeschrikt als we zien dat andere maatregelen van net over de grens negatieve effecten hebben.

Minister, ik weet dat u hier een pleitbezorger voor bent en dat u het gesprek met Frankrijk en op Europees vlak zult aangaan. Zaak is natuurlijk hoe we ons standpunt kunnen versterken. Ik heb begrepen dat de hele kwestie ook in Nederland wat beroering heeft veroorzaakt. Misschien kunt u bij hen enig partnerschap vinden.

Overleg is een zaak en daar moeten we op inzetten, maar hebben we nog instrumenten in handen, eventueel vanuit Europa? U geeft aan dat u de vogelsoorten mee wilt laten beschermen. Dan is dat vandaag nog niet het geval. Hebben we instrumenten in handen om aanpassingen aan de maatregelen in andere landen af te dwingen?

De heer Caron heeft het woord.

Voorzitter, ik sluit me ook graag aan bij deze vraag en de actie van de minister. Dit is trouwens een oud zeer. Het komt nu naar boven omdat wij 800.000 euro investeren in de bescherming van de wulp en de grutto. Ik ben een trouwe bezoeker van de streek van Cap Gris Nez en La Baie de Somme waar die plaag al eeuwen, bij wijze van spreken, aanwezig is en waar zelfs heel veel zeldzame eendensoorten en snippen worden afgeschoten.

Ik vind het goed dat u de West-Vlaamse gouverneur Carl Decaluwé daaraan appelleert, maar ik wil ook vragen dat de Vlaamse Regering zelf met het departementaal bestuur en de regio Hauts-de-France contact neemt, zodat we op een krachtige manier dat signaal geven. Ik ben niet zo optimistisch, maar als we geen signaal geven, zal er zeker niets veranderen.

De heer De Bruyn heeft het woord.

Voorzitter, minister, dames en heren, ik wil me aansluiten bij het advies dat al door de andere leden is gegeven. Ik vat het kernachtig samen. Wat mij betreft, is het een dubbel advies. Vorm een duo met uw Nederlandse collega Schouten die daar de voorbije maanden en jaren – als we ruimer kijken naar de Nederlandse overheid – zeer sterk op heeft ingezet. We staan altijd sterker als we in een dergelijk dossier de krachten bundelen met diegenen die daar het voortouw in nemen.

Dit is mijn tweede advies. Waarom niet een deel van de factuur van wat Vlaanderen betaalt aan de bescherming van weidevogels, grofweg 800.000 euro, met onze vriendelijke complimenten overmaken aan de Fransen met de vraag daarin tegemoet te komen, aangezien zij blijkbaar vinden dat de soort absoluut niet het beschermen waard is?

Wat ik niet zal doen, is de bescherming terugschroeven die wij op ons nemen, zijnde de erkenning van natuurgebieden, de beheerovereenkomsten en de 800.000 euro die we eraan geven. Ik zal dat verderzetten en de inspanningen met veel overtuiging in Vlaanderen tijdens de komende jaren intensief voortzetten.

Volgens mij is de beste bescherming nog altijd dat er een gelijk Europees beleid is en dat de weidevogels worden beschermd binnen de Vogelrichtlijn. Ik blijf daar bij en zal dit blijven bepleiten op Europees niveau, want het lijkt mij de beste manier om tot de echte bescherming over te gaan.

Daarnaast blijven we daar uiteraard ook op alle niveaus waarop we dat kunnen doen, op aandringen. Ik heb veel contact met minister Schouten. Ik zal zeker met haar die problematiek binnen Europa schouder aan schouder blijven aankaarten. Ik vertrek morgen naar de Biodiversiteitsconferentie van de Verenigde Naties, mijnheer Sanctorum, waar ik ook een aantal contacten zal proberen te leggen om deze problematiek op tafel te leggen. We zullen dat op alle vlakken waarop dat mogelijk is, dus zeker ook doen.

Ik ben ook akkoord met de suggestie om zelf contact op te nemen. We hebben af en toe vergaderingen en we zullen dat daar zeker op de tafel leggen. Dus partnerschappen zoeken op alle niveaus en dit blijven aankaarten, is zeker iets wat ik ter harte zal nemen. Maar nogmaals, ik zal de inspanningen verderzetten, ook al wordt hier gezegd dat het toch allemaal voor niets is, want de vogels worden allemaal afgeknald. We moeten vooral de jacht in de gebieden waar die wel nog is toegelaten, aanpakken. Dat is de weg die we verder zullen bewandelen.

De heer Sanctorum heeft het woord.

Minister, u hebt gehoord dat u door het Vlaams Parlement wordt gesteund om hierover uw collega’s aan te spreken. Ik zag alleen zo’n paar lacherige reacties, onder andere van de heer Somers. Als de weidevogels u niet bepaald zorgen baren, dan kunt u het misschien wel voor de euro’s doen, voor het Vlaamse belastinggeld. Zoals net werd gezegd, gaat er behoorlijk wat geld naar de beschermingsmaatregelen van die weidevogels, rechtstreeks en onrechtstreeks, onder meer door de ondersteuning van Natuurpunt, dat reservaten inricht. Dat wilde ik gewoon even meegeven.

Mijnheer Somers, dat is geen persoonlijk verwijt. Ik wilde gewoon even meegeven dat het over meer gaat dan alleen over het lot van deze vogels.

De heer Somers heeft het woord.

Voor alle duidelijkheid: ik lach de heer Sanctorum vriendelijk toe en hij misbruikt dat om te suggereren dat wij biodiversiteit niet belangrijk vinden. Dat vind ik spijtig.

De actuele vraag is afgehandeld.