Waarom zo’n ministerie, een ministerie van Voedsel en Landschap? In de eerste plaats natuurlijk omdat we als Nederlandse boeren en tuinders uitstekend en duurzaam voedsel (en planten) produceren. We zijn na de VS zelfs de grootste exporteur op de wereld. We verdienen er veel geld aan en het levert veel banen op.
Op een moment dat er in de wereld meer mensen aan obesitas lijden dan aan honger, verschuift daarbij het zwaartepunt van het produceren van voedsel voor de calorieën naar gezondheid en gezondheidsaspecten.
Naast het produceren van voedsel en planten leveren we een immense bijdrage aan de klimaatdoelstelling. We zijn zelfs de enige sector die haar klimaatdoelstelling haalt. Boeren en tuinders leveren meer dan 40 procent van de duurzame energie in Nederland.
Dit alles doen we in de ‘stedelijke agglomeratie’ die Nederland in feite is. Boeren en tuinders geven het landschap dagelijks vorm. Meer dan 70 procent van het land is in boerenhand. Dat doen we goed en daar moeten we in de toekomst mee doorgaan.
Maar de belangrijkste reden om voor een ministerie van Voedsel en Landschap te pleiten is wel dat de snelle koppeling tussen het boerenerf, het onderzoek en het beleid en andersom tegenwoordig ver te zoeken is. Deze koppeling, vroeger de gouden driehoek van voorlichting, onderzoek en onderwijs, missen we tegenwoordig. Instellen dus dat nieuwe ministerie.
